Officiele standaard van de Huttegemse eend [16 KB]

Herkomst : Ook over de oorsprong van de Huttegemse of Oudenaardse eend is weinig bekend. Het gaat oorspronkelijk om een legeend die eind negentiende eeuw zeer veel gekweekt werd aan de Scheldeoevers in de streek rond Oudenaarde. De Engelse pluimveespecialist J.T. Brown beschrijft in 1909 hoe hij. de streek van Oudenaarde bezocht had en hoe die bijzondere blauwe eenden hem bijgebleven waren. Als andere mogelijke voorouder van dit ras wordt alweer de fameuze blauwe Dendermondse eend aangehaald.
Eigenschappen : Hoewel de Huttegemse oorspronkelijk een legeend was, werd het ras stilaan meer gebruikt voor de productie van vroege eendenkuikens. De winterleg van de eenden was dermate goed dat men zeer vroeg met deze dieren kon kweken en dat tegen Pasen de eerste gemeste jonge eenden op het menu konden gezet worden. Omdat de eenden zo gefixeerd waren op eierleg waren de broedeigenschappen ondermaats ontwikkeld. De oplossing van dit probleem werd echter gevonden in de hennen van een plaatselijk hoenderras, nl. het Huttegems hoen. Deze tamelijk zware kloeken konden een grote nest eendeneieren uitbroeden en werden daarna ook nog eens voor de opfok ingeschakeld. In totaal werden dikwijls tot vijftig kuikens aan één hen toevertrouwd. De hen werd dan samen met de eendenkuikens in een weiland geplaatst. Men bouwde enkele strooien of rieten hokjes met een open front en de kloek werd hieronder vastgemaakt met haar poot aan een paaltje. Aldus werd de kloek verplicht om steeds in de buurt vanhet schuilhok te blijven. Het jonge grut kon dan naar hartelust in de rijke weilanden rondwroeten zonder dat ze zich al te ver van hun stiefmoeder zouden wagen. De kinderen moesten dan met hun klompen in de weide op de grond trappelen waardoor de regenwormen aan de oppervlakte kwamen om als voedsel voor de jonge eendjes te dienen.
Uiterlijke kenmerken : Qua uitzicht is de Huttegemse een middelgrote eend van 2 à 2,25 kg met een vrij sterk opgerichte houding. Oorspronkelijk kwamen heel wat verschillende kleur- en tekeningcombinaties voor. De eerste standaard van dit ras die verscheen in 1971 weerhield echter alleen een speciaal blauwwit patroon waarbij de hals, de borst en de grote slagpennen wit waren en de rest van het gevederte blauw. De beste dieren hadden dezelfde koptekening als de reebonte Indische Loopeend waarbij er vanuit de hals een witte uitloper rondom de ogen loopt. De snavel was loodblauw en de loopbenen licht oranjerood met soms zwarte vlekken..
Kleurslagen : De Huttegemse kent een typische ekstertekening die bij geen enkel ander ras voorkomt. Deze tekening komt voor in twee kleurslagen, nl. blauw en zwart.
Status : Extreem zeldzaam en mogelijks uitgestorven. De enige hoop voor dit authentieke ras is dat er nog ergens enkele exemplaren onverwachts zouden opduiken waarmee verder kan gefokt worden. Een treurig einde voor een ras dat wereldwijd beschreven staat in alle geschiedkundige boeken over de eendenhouderij.